معرفی نژاد سگ پودل (Poodle)

وفادار و هوشمند

پودل، که در فرانسه به آن "Caniche" گفته می‌شود، یک سگ همراه با تاریخچه‌ای جذاب و ویژگی‌های خاص است که برای بسیاری از دوستداران سگ‌ها شناخته‌شده است.

این سگ‌ها به‌خاطر شخصیت شاد، وفادار و هوشمندشان محبوب هستند و می‌توانند به‌راحتی آموزش ببینند، که این امر آنها را به یک همراه عالی برای خانواده‌ها تبدیل می‌کند.

تاریخچه پودل

ریشه کلمه "پودل" از واژه فرانسوی "caniche" به معنی مرغابی ماده می‌آید، که در اصل به دلیل استفاده این سگ‌ها در شکار پرندگان آبی انتخاب شده بود.

پودل‌ها از نژاد باربت (Barbet) که یک سگ آبی است، نشأت گرفته‌اند و بسیاری از ویژگی‌های این نژاد را حفظ کرده‌اند. در سال 1743، اولین بار نام "caniche" برای این سگ‌ها استفاده شد.

در ادامه، این دو نژاد (باربت و پودل) به‌تدریج از هم جدا شدند و پودل به‌عنوان یک سگ همراه محبوب شناخته شد.

اگر میخوای ثبت هویت بین المللی پودل خودت رو انجام بدی روی این متن کلیک کن

ویژگی‌های ظاهری نژاد پودل

پودل‌ها سگ‌هایی هستند با بدن متناسب و پوشش متمایز و فرفری که ممکن است به‌صورت مجعد یا رشته‌ای باشد.

ظاهر آنها، هوش و آگاهی بالای سگ را نشان می‌دهد و این سگ‌ها اغلب حس زیبایی و غرور را به بیننده منتقل می‌کنند.

این سگ‌ها به‌خاطر ساختار بدنی متناسب و هماهنگ خود، زیبایی خاصی دارند و در عین حال، همیشه مراقب و فعال هستند.


ویژگی های مهم پودل

  • طول بینی: طول بینی تقریباً 9/10 طول جمجمه است.

  • طول بدن: طول بدن کمی بیشتر از ارتفاع در شانه‌ها است.

  • ارتفاع در شانه‌ها و کمر: ارتفاع در شانه‌ها تقریباً برابر با ارتفاع در کمر است.

  • ارتفاع در آرنج: 5/9 ارتفاع در شانه‌ها.


رفتار و شخصیت

پودل‌ها به‌خاطر وفاداری‌شان مشهورند و می‌توانند به‌راحتی آموزش ببینند و تربیت شوند. این ویژگی‌ها آنها را به سگ‌هایی فوق‌العاده برای خانواده‌ها تبدیل می‌کند.

پودل‌ها علاوه‌بر ویژگی‌های شخصیتی برجسته خود، در اندازه‌ها و رنگ‌های مختلف نیز وجود دارند که باعث می‌شود هر کسی بسته به سلیقه خود بتواند یک پودل مناسب را انتخاب کند.


ویژگی‌های بدنی و فنی پودل: ساختار و حرکت

پودل، با ساختار بدنی متناسب و ویژگی‌های خاص خود، یک سگ همراه است که نه‌تنها به‌خاطر هوش بالا و شخصیت وفادار خود شناخته می‌شود، بلکه به‌خاطر ویژگی‌های فیزیکی منحصربه‌فرد نیز محبوبیت زیادی دارد. در این بخش، به بررسی دقیق‌تر اجزای مختلف بدن پودل خواهیم پرداخت.


سینه و شکم

  • سینه: به سطح آرنج می‌رسد و عرض آن برابر با 2/3 عمق آن است.

  • پیش‌سینه: نقطه استرنوم باید کمی برجسته و نسبتا بالا قرار گیرد.

  • در پودل‌های استاندارد: محیط قفسه سینه باید 10 سانتی‌متر بیشتر از ارتفاع در شانه‌ها باشد.

  • زیرشکم و شکم: جمع شده اما نه به‌طور افراطی.

دم

  • دم: در سطح کمر قرار می‌گیرد و معمولاً به‌صورت "ده دقیقه به نه" نسبت به خط بالا حمل می‌شود.

  • کوتاه کردن دم: در حال حاضر، کوتاه کردن دم مجاز نیست.


اندام ها

اندام های جلویی

  • اندام‌های جلویی: کاملاً قائم و موازی هستند، ماهیچه‌های خوب و استخوان‌های محکم دارند.

  • شانه‌ها: مایل و عضلانی، با زاویه تقریبی 110 درجه نسبت به بازو.

  • مچ دست: در خط ادامه‌دار با قسمت جلوی ساعد.

  • مفصل مچ: قوی و تقریباً قائم در نمای جانبی.

  • پاهای جلویی: نسبتاً کوچک و محکم، با شکل بیضی کوتاه.

اندام های عقبی

  • پاهای عقبی: از پشت موازی به نظر می‌رسند و عضلات آنها بسیار توسعه‌یافته و واضح هستند.

  • ران: عضلانی و قوی، زاویه مفصل لگنی-فمورال باید برجسته باشد.

  • زانو: زاویه‌های فمور-تیبیا باید برجسته باشند.

  • مفصل هاک: زاویه مفصل هاک نسبتاً خوب است.

  • پاهای عقبی: مشابه به پاهای جلویی، کوچک، محکم و بیضی‌شکل.

حرکت

پودل‌ها: دارای حرکتی سبک و پرانرژی هستند که نشان‌دهنده وضعیت روحی و شخصیت فعال آنهاست.


پوست و پوشش

پوست پودل‌ها: نرم و مقاوم است و باید متناسب با رنگ پوشش سگ، رنگدانه‌ها داشته باشد. برای پودل‌های سفید، پوست به رنگ نقره‌ای مطلوب است.

پوست و پوشش

  • پوشش مجعد: با بافت نرم و پشمی، بسیار فرفری، کشسان و مقاوم در برابر فشار دست.

  • پوشش رشته‌ای: ضخیم و پشمی با رشته‌های مشخص که باید حداقل 20 سانتی‌متر طول داشته باشد.

رنگ پوشش

  • رنگ‌های اصلی: شامل سیاه، سفید و قهوه‌ای است. قهوه‌ای باید عمیق، نسبتاً تیره، یکنواخت و گرم باشد.

  • رنگ‌های خاکی و سفید: در پوشش‌های سیاه و قهوه‌ای بسیار نامطلوب است.

  • رنگ خاکی: می‌تواند از خاکی روشن تا قرمز خاکی یا حتی خاکی نارنجی (زرد مایل به نارنجی) باشد.

رنگ های خالص

  • دو رنگ: از جمله سیاه و سفید، آبی/خاکی و سفید، خاکی و سفید، قهوه‌ای و سفید.

  • پودل‌های دو رنگ: باید قسمت‌هایی از رنگ سفید و رنگ اصلی در بدن، پاها و گاهی صورت و نوک دم داشته باشند.

علامت های خاکی

علامت‌های خاکی باید در مناطق مختلف بدن مشخص و از رنگ خاکی مشخص و نه خیلی روشن یا خاکی باشد. این علامت‌ها باید شامل موارد زیر باشند:

  • بالای هر چشم.

  • روی گونه‌ها و داخل گوش‌ها.

  • در طرفین صورت و نوک هر دست و پا.

  • در سینه و اطراف اسکروتوم در نرها و اطراف فرج در ماده‌ها.

ویژگی‌های نژاد پودل: رنگ‌ها، اندازه‌ها، خطاها و نقص‌ها

پودل‌ها، با توجه به ویژگی‌های ظاهری خاص خود، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که هرکدام دارای استانداردهای مشخصی برای اندازه و رنگ هستند. همچنین، در ارزیابی پودل‌ها در نمایشگاه‌ها، نکات خاصی باید رعایت شود تا این سگ‌ها به درستی ارزیابی شوند. در این بخش به توضیح ویژگی‌های رنگی، اندازه و برخی از خطاهای موجود در پودل‌ها پرداخته خواهد شد.

رنگ ها

  • سه رنگی: ترکیب سیاه، سفید و خاکی با علامت‌های خاکی که حداقل باید در ابروها و اطراف اسکروتوم در نرها و اطراف فرج در ماده‌ها حضور داشته باشد.
  • رنگ‌های متنوع دیگر: مانند برینکل و سفید، یا فقط برینکل.

اندازه و وزن

  • پودل‌های استاندارد: ارتفاع آنها باید بیشتر از 45 سانتیمتر تا 60 سانتیمتر باشد، با حداکثر تفاوت +2 سانتیمتر.
  • پودل‌های میانه: ارتفاع آنها باید بیش از 35 سانتیمتر و تا 45 سانتیمتر باشد.
  • پودل‌های مینیاتوری: ارتفاع باید بیش از 28 سانتیمتر و تا 35 سانتیمتر باشد. این پودل‌ها باید مشابه پودل‌های میانه باشند اما بدون نشانه‌های کوچکی.
  • پودل‌های توی: ارتفاع باید بیش از 24 سانتیمتر (با مجوز کاهش 1 سانتیمتر) و تا 28 سانتیمتر باشد. ایده‌آل ارتفاع برای پودل‌های توی، 25 سانتیمتر است.

خطاها

در ارزیابی پودل‌ها، هرگونه انحراف از استانداردهای ذکر شده باید به عنوان یک خطا در نظر گرفته شود. شدت این خطاها بستگی به تأثیر آن بر سلامت و رفاه سگ دارد.

خطاهای شدید:

  • چشم‌ها: بیش از حد بزرگ یا گرد، یا گودرفته و رنگ آن‌ها کافی تیره نیست.

  • گوش‌ها: کوتاه‌تر از حد معمول (نباید به گوشه لب‌ها برسند).

  • صورت: فک باریک یا نوک زده، یا بینی قوسی.

  • پشت: کمر و قوس پشتی زیاد برجسته یا افتاده.

  • دم: قرار گرفتن دم در موقعیت پایین.

  • زاویه‌های پشت: بیش از حد مستقیم یا زاویه‌دار.

  • موی کم‌پشت، نرم یا سیمی: پوشش موی ضعیف.

  • خطای رنگ: ناهماهنگی در رنگ پوشش یا نشانه‌های سفید در سگ‌های رنگ solid.

  • عدم رنگدانه‌سازی در بینی:

خطاهای عدم تایید (Disqualifying Faults):

  • سگ‌های تهاجمی یا بیش از حد خجالتی:

  • هر سگ که به وضوح علائم غیرطبیعی فیزیکی یا رفتاری نشان دهد:

  • عدم تطابق با نوع استاندارد، به‌ویژه در صورت، که نشان‌دهنده ترکیب با نژادی دیگر باشد:

  • ارتفاع بیش از 62 سانتیمتر در پودل‌های استاندارد یا کمتر از 23 سانتیمتر در پودل‌های توی:

  • عدم دم یا دم طبیعی کوتاه:

  • وجود دیکلوی‌ها یا نشانه‌هایی از دیکلوی‌ها در پاهای عقب:

  • سگ‌هایی که علائم کوچک بودن را نشان می‌دهند، مانند جمجمه گلوله‌ای، توقف بسیار مشخص، چشم‌های برجسته، فک کوتاه و بالا رفته:


استاندارد ارزیابی در رکوردگیری نژادی

در ارزیابی پودل‌ها در رکوردگیری‌های نژادی، به آن‌ها به‌عنوان یک نمایشگاه مراقبت از سگ نگاه نمی‌شود، بلکه تنها به ظاهر و ویژگی‌های نژادی سگ توجه می‌شود.

کوتاهی موهای مجاز:

  • کوتاهی مدل "شیر": در این مدل، قسمت‌های عقبی بدن پودل به‌طور کامل از بالای دنده‌ها کوتاه می‌شود. همچنین باید قسمت‌های سر، گردن، پاها و دم کوتاه شوند.

  • کوتاهی مدل "مدرن": این مدل اجازه می‌دهد که موهای هر چهار پا حفظ شوند، اما باید تمام استانداردهای مورد نظر رعایت شوند.

انواع کوتاهی موهای پودل:

کوتاه کردن قسمت‌های خاص:

  • قسمت‌های جلویی پاها: از ناخن‌ها تا نوک دیکلوی، و همین‌طور برای پاهای عقب، باید به همان اندازه کوتاه شود.

  • سر و دم: مطابق با دستورالعمل‌های قبلی.

  • موهای کوتاه زیر فک: می‌توان به طول 1 سانتی‌متر موها را کوتاه کرد، اما ریش (beard) یا "ریش بز" مجاز نیست.

کوتاهی کوتاه شده:

  • روی بدن: باید موها به‌طور تدریجی از پشت به سمت دنده‌ها و بالای اندام‌ها طولانی‌تر شوند، اما حداقل باید 1 سانتی‌متر باشد.

کوتاهی منظم:

  • سر: باید یک "تاف‌ناک" (topknot) با ارتفاع معقول و بدون قطع در ناحیه پشت گردن داشته باشد.

  • پایین گردن: مو باید از قسمت شیو شده پاها به سمت پایین تا قسمت جلویی متصل باشد.

  • پایین اندام‌ها: "شلوار" که یک انتقال مشخص از پاهای شیو شده به پاهای بالایی است.

مدل های مختلف کوتاهی:

  • کوتاهی شیر: مدل کلی همانطور که قبلاً گفته شد، در این مدل، قسمت‌هایی از پشت تا دنده‌ها، گردن، پاها و دم کوتاه می‌شوند.

  • کوتاهی مدرن: به علاوه روی پاهای چهارگانه موها را باید حفظ کرد، ولی طبق استانداردهای خاصی.

  • کوتاهی انگلیسی: این مدل مشابه "کوتاهی شیر" است ولی با تزئینات و دستبند‌ها و پابند‌ها روی قسمت عقبی بدن.

  • کوتاهی بچه‌گانه (Puppy Clip): مدل مشابه به مدرن است، با تفاوت‌هایی در نوع شکل‌دهی به موهای بالاتنه و پاها.

  • کوتاهی اسکاندیناوی یا تریر: مشابه مدل مدرن است، ولی تفاوت در این است که در این مدل، گوش‌ها و دم می‌توانند شیو شوند.


پودل‌ها نژادی با ویژگی‌های بسیار خاص و منحصر به فرد هستند که در چهار اندازه مختلف شامل استاندارد، میانه، مینیاتوری و اسباب‌بازی وجود دارند. این نژاد به دلیل ظاهر شیک و خوش‌ساخت خود شناخته شده است که شامل پوشش کرک‌دار و گاهی با رنگ‌های متنوع از جمله سفید، سیاه و قهوه‌ای است. ویژگی‌های ظاهری این نژاد باید طبق استانداردهایی دقیق ارزیابی شوند؛ هر گونه نقص در ویژگی‌هایی چون چشم‌ها، گوش‌ها، مایه صورت، ساختار بدن و دندان‌ها به‌عنوان مشکلات جدی محسوب می‌شود. همچنین، برای هر دسته از پودل‌ها، ویژگی‌های جنسی و اندازه‌های آن باید به‌وضوح قابل شناسایی باشد تا این نژاد بهترین تناسب و شکل را داشته باشد. کوتاهی‌های مو در پودل‌ها بخش مهمی از زیبایی ظاهری این نژاد هستند و مدل‌هایی چون "Lion Clip" و "Modern Clip" برای نمایش زیبایی‌های طبیعی پودل‌ها در مسابقات و نمایش‌ها استفاده می‌شود.

پودل‌ها علاوه بر ظاهر جذاب، از نظر رفتار نیز باید ویژگی‌های خاصی را نشان دهند. این نژاد باید کاملاً سالم و بدون نشانه‌های بیماری یا ناهنجاری‌های رفتاری باشد. پودل‌ها، به‌ویژه آنهایی که در نمایش‌ها شرکت می‌کنند، نیاز به نگهداری دقیق و مراقبت از پوشش مو دارند تا در بالاترین سطح زیبایی و سلامت قرار بگیرند. توجه به جزئیات مانند نحوه کوتاهی مو، شکل‌دهی به موها و تنظیم دقیق رنگ‌ها و بافت‌ها در این نژاد به‌شدت اهمیت دارد. در نهایت، پودل‌ها نژادی جذاب و پرطرفدار هستند که از نظر ظاهری و رفتاری می‌توانند بهترین نمایش‌ها را در مسابقات داشته باشند، البته مشروط به آنکه از استانداردهای صحیح و نگهداری مناسب برخوردار باشند.

شبکه های اجتماعی :